Afgelopen weekend stond voor de Tigers een belangrijke pot op het programma. Nummer acht Zoetermeer tegen nummer negen Amsterdam. Een affiche die eerder dit seizoen op de rol stond, maar werd verplaatst naar afgelopen zondag. Op het eerste oog niet ongunstig. De Panters waren voor de jaarwisseling wat beter in vorm dan de laatste tijd en de ziekenboeg van de Tigers zat toen aardig vol. Daarnaast moesten ze een dag eerder al aantreden, terwijl de Tigers nog fris waren. Dit leek de kansen wat te vergroten. Wetende dat zij, kort voor de playoffs, vier punten meer hadden was dit een must win voor de Amsterdamse formatie wilden zij daar ook nog zicht op houden. Gelukkig gebeurde dit ook.
Opnieuw een confrontatie met een Zuid-Hollandse club dus. Dat de ene week de andere niet is bleek maar weer eens. Vorig weekend verloren de Tigers kansloos van Den Haag. Ook de plaatselijke voetbalclub verloor smadelijk van een club uit die regio. Nee, dat was een weekend om gauw te vergeten.
Afgelopen weekend waren de rollen omgedraaid. Zoetermeer verloor op zaterdag in eigen huis van de hekkensluiter Tilburg. Gedurende de wedstrijd in de Jaap Eden bleek dat Den Haag de bekerfinale had verloren en hun buurman verging het al niet beter.
Waar de Tigers regelmatig snel een goal moeten incasseren tijdens wedstrijden was dit nu eens niet het geval. Een gedreven team ging al snel in de aanval en drukte de tegenstander al snel naar achteren. Er waren wat kansen, maar het duurde toch nog even voor de eerste goal er in lag. Na zo’n acht minuten schoot de Zoetemeerse captain en oud-Tiger Joy Turpijn de puck over de boarding voor een delay straf. Op de powerplay knalde Donny Pohlman hetzelfde zwarte schijfje tegen de touwen en zette zo zijn team op voorsprong. Rocco van Hoorn dompelde zijn oude club vervolgens binnen vier minuten met twee goede goals in mineur. Dit was een weelde die we niet vaak meer hebben gezien de laatste tijd. Wat lekker dat dit juist in deze wedstrijd gebeurde. De kers op de taart voor deze goede periode moest toen nog komen. Lance van Duin kwam met een weergaloze individuele actie van buiten naar binnen, om de goalie heen en rondde subliem af. Een bewijs van zijn goede ontwikkeling de laatste tijd. De goalie van Zoetermeer ging er meteen af en ze namen een timeout, omdat ze op dat moment overvleugeld werden door de ontketende Amsterdammers. Het hielp de gasten een beetje, want ze kwamen de rest van de periode schadevrij door.
Een donderspeech zal ongetwijfeld geklonken hebben voor de Panters in de pauze. Het hielp in eerste instantie niet. Ze kregen snel een straf en opnieuw op de powerplay kwam er zelfs nog een doelpunt bij voor de thuisclub. Maarten Brekelmans was het eindstation vooraleer de puck achter de nieuwe goalie lag. Dit leek toch wel al beslist. Misschien dat de mannen er zelf ook zo over dachten. Nadat er eerst nog wat kansjes werden gemist leek de klad er langzaam wat in te komen. Zoetermeer scoorde even voorbij de helft van het duel ineens een doelpunt. En niet veel later lag er nog eentje in achter de startende goalie Jaimy Missler. Zoetermeer rook bloed toen er daarna kort twee Amsterdamse spelers het strafbankje moesten opzoeken. De eerste straf was net afgelopen, maar de powerplay liep nog. En daar maakte de aanval van hun dankbaar gebruik van. Van 5-0 naar 5-3. Het zal toch niet…
De goal van hen zorgde er wel voor dat het weer 5on5 was op het ijs. Het was dan ook wel een beetje een opluchting dat Maarten Brekelmans zijn tweede goal maakte. Zo was hun opleving weer even ten einde en hun geloof in een resultaat kreeg weer een knauw. Zeker omdat kort daarvoor een uiterste redding nodig was om de aansluitingstreffer te voorkomen.
Tegen het einde van de periode herstelden de Tigers de voorsprong van vier goals. En wat is een wedstrijd zonder treffer van John Versteeg? De topscorer had er nog geen gemaakt, maar hij was het die er voor zorgde dat 7-3 de score werd na periode 2. Michael Mackie-Kwist raakte nog de lat met een hard schot.
Eigenlijk had de wedstrijd toen al mogen eindigen. Op nog een snelle treffer van Zoetermeer na was er weinig meer te melden over de laatste periode. Er waren voor beide teams nog wat kansen. Maar Amsterdam speelde de wedstrijd keurig uit, want Zoetermeer was ook niet meer bij machten om tot een slotoffensief te komen.
Zo werd de overwinning die nodig was dus gepakt. Het verschil tot een playoffplaats is nu nog slechts een punt. En er komt nog een clash met Zoetermeer op vrijdag 22 februari. Als u de tijd ervoor heeft lijkt het mij mooi om die dag naar Zoetermeer af te reizen om met zoveel mogelijk man de Tigers te ondersteunen aldaar. Dit wordt waarschijnlijk het beslissende duel.
Voordat het zover is moeten we eerst komend weekend maar eens spelen. Eerst op zaterdag tegen topteam Herentals in de eigen Jaap Edenhal. Een lastig duel op voorhand, want de Belgen hebben een gevaarlijke aanval. Ze wonnen afgelopen weekend ook de Belgische beker.
Een dag later wordt er afgereisd naar Mechelen voor een wedstrijd tegen de Golden Sharks. Winst daar is zeer gewenst, al zullen zij ook nog minimale hoop hebben op de playoffs. Wat voor ons gold tegen Zoetermeer is nu voor hen het geval, de laatste kans. Een voordeel kan zijn is dat ze veel goals tegen krijgen en met John en Maarten de laatste tijd in vorm zit er wel degelijk wat in daar. Thuis werd het, als BeNe-league opener voor Amsterdam dit jaar, 6-5. Het is dus zaak om er niet te lichtzinnig over te denken. Kortom we gaan zien hoe komend weekend zal verlopen. De play-offplek hebben de Tigers op dit moment in eigen hand. Met de juiste mindset (zoals in de eerste periode tegen Zoetermeer) komen de juiste resultaten en als de juiste resultaten komen zit Amsterdam weer in de playoffs. Laten we ons daar voorlopig aan vasthouden.
