Na de nodige zege op Zoetermeer vorige week stonden er nu twee Belgische tegenstanders op het programma. Herentals, de titelkandidaat die nog amper punten had laten liggen, kwam naar de Jaap Edenhal en een dag later stond Mechelen-uit op het programma. Dit Vlaamse team had vooraf nog een minieme kans op de play-offs. Gelukkig lieten de Tigers zowel op het ijs als op de ranglijst een stijgende lijn zien. Positief was het verder om Calvin Pohlman weer op het ijs te zien na zijn kwetsuur.
Zoals gezegd, was HYC Herentals de tegenstander op zaterdag. Vooraf waren de verwachtingen niet hooggespannen. Herentals heeft een sterk team, dat andere teams regelmatig bij elkaar veegt. Bijna de gehele selectie speelt in het nationale team van Belgie of het jeugdteam van de zuiderburen. Aangevuld met twee vlot scorende importspelers worden ze door menigeen gezien als de grote kanshebber voor de titel, die ze overigens het eerste BeN Leaguejaar al eens wonnen. Een 9-0 nederlaag eerder dit seizoen aldaar hielp voor de Tigers ook al niet mee aan de verwachtingen. Maar ach, we zouden wel zien wat het zou worden.
Het viel dan ook allerzins mee in het begin van de wedstrijd. De puck lag er niet meteen in. Sterker nog, Amsterdam speelde leuk mee. Met een enigszins sceptische gedachte kon je denken dat de Belgen de mannen even zouden laten uitrazen om vervolgens de regie over te gaan nemen en toe te slaan. Toen na een minuut of zeven de Belgen op voorsprong kwamen leek dit scenario ook inderdaad waarheid te gaan worden. Maar de Tigers waren vastbesloten om zich niet zomaar neer te leggen bij een kansloze nederlaag. Ze bleven goed druk houden op de puck als de tegenstander hem had en kwamen zelf ook tot kansen.
Met enig fortuin dwarrelde de puck wat later ineens het doel in van de gasten. Lance van Duin zette goed door en met een curieuze manoeuvre lag de puck er in. Niet verwacht, wel verdiend op dat moment. Een breakaway met drie Belgen, kort na de gelijkmaker, was vervolgens te machtig voor startende goalie Jaimy Missler. Hier was wel even de klasse van dat team te zien. Tik-tik-goal, snel uitgespeeld. Maar ook Amsterdam heeft klasse in huis in de vorm van John Versteeg. Hij zorgde met een snel, laag schot voor opnieuw een gelijke stand. Een kenmerkende goal voor de ‘sniper’. We gingen er toch maar eens voor zitten. Een gevechtje op de middellijn tussen Connor Barette en erkend zondaar Vroemans was het volgende moment in de bevredigende eerste periode. Zou dit toch een teken zijn dat het niet zo liep als verwacht bij gasten? Doordat Barette nog een extra straf kreeg voor slashing, werd het een powerplay voor Herentals. Waar ze daar doorgaans dodelijk in zijn, was dat dit keer Maarten Brekelmans. Na opnieuw goed verstoren van hun opbouw veroverde hij halverwege het speelveld de puck, kon zo doorschaatsen naar de goalie en hem vervolgens verschalken door zijn benen. Een voorsprong! Dat was onverwacht. Het goede spel werd vastgehouden in het restant van de periode. Een late straf gaf HYC nog een powerplay. Die werd niet benut en het restant van de tijd ging mee naar periode twee.
Verwacht werd dat de Belgische opponent getergd uit de kleedkamer zou komen. Niets bleek minder waar. De powerplay werd niet verzilverd en de opvolgende ook niet. Goed gedisciplineerd spel van de Tigers zorgde voor tevreden gezichten op de tribunes. Helemaal toen de Amsterdamse powerplay wel werd benut. Opnieuw John Versteeg zorgde voor de 4-2. En de mannen gingen door. Schot Tobias Kathan en Connor Barette prikt de rebound binnen. Vervolgens wisselden Herentals van goalie, maar dat leek niks te helpen. Opnieuw werd een knal van Kathan matig verwerkt en Donny Pohlman kon binnentikken. 6-2 tegen dit topteam, wat een weelde! Dit waren wel even wat tikken voor de bezoekers. Opnieuw een late Amsterdamse straf zorgde er wel voor dat Herentals wederom de volgende periode mocht aanvangen met een man meer.
En het was van belang deze goed door te komen, want met zulke aanvallers straffen ze dat normaal gesproken af. Gelukkig stond Jaimy Missler ook weer goed te keepen. Die heeft er aardig wat tegengehouden en werd ook Man of the Match na afloop. Er werd dan ook niet gescoord. Er werden zelfs twee een op een kansen gemist door de Belgische aanval. Juist in de tegenstoot haalde Stef Overweg weer eens verwoestend uit. Bam, de 7-2 hoog in het doel geknald. Dit moest toch wel de beslissing zijn?
Maar het leek juist alsof Herentals nu pas wakker werd. Ze kwamen langzaamaan beter in hun normale spel, ondanks dat de Tigers ook nog steeds goed partij gaf. Een gaatje achterin werd nu wel gelijk afgestraft en de puck vloog er in de korte hoek in. Kijkend naar het scorebord zagen we de ogenschijnlijke geruststellende 7-3 voorsprong met nog dertien minuten. Maar dit blijft Herentals. Toch bleef de score nog lang staan. Pas vier minuten voor tijd scoorden zij via een goed schot de 7-4. Ze gingen er weer voorzichtig in geloven, maar treuzelden te lang bij het vieren van de goal. Een delay straf dus en een mannetje meer voor Amsterdam. Echter volgden ze ons voorbeeld uit de eerste periode en scoorden shorthanded. Hun captain brak door de defensie en Missler kwam net te laat naar voren, werd omspeeld en het stond 7-5 met nog twee minuten.
De Nederlandse coach van Herentals, oud-international Van Iersel, haalde vervolgens de goalie van het ijs. Meestal gaat dat fout en krijg je een empty net om je oren. Zo ook nu. Veertig seconden brak Ivan Muso op links uit, ging op volle snelheid richting goal en werkte de puck binnen. 8-5 en klaar, zou je dan toch denken. Helaas besloot referee De Wilde wat anders en zag daarvoor al een holdingstraf van Marino Bakker. Al het volgende telde dus niet meer. Bakker voelde zich dubbel benadeeld en ging de discussie aan. Op de strafbank liet hij zich gaan tegenover de scheids en die stuurde hem ook nog eens weg voor abuse. Gevolg was wel dat Amsterdam nog maar drie spelers op het ijs had en Herentals, met de gepullde goalie, zes. Het zouden nog veertig spannende seconden worden. Na twintig seconden druk op het Amsterdamse doel zat hij er uiteindelijk in. Er kwam een man terug van de strafbank, maar het was inmiddels wel 7-6. Het zou toch niet alsnog fout gaan?
Gelukkig niet. Eerst werd de puck goed weggewerkt na de face-off. Herentals kwam nog wel, maar was iets te gretig. Er werd offside gecalld en dat betekende een nieuwe face-off, maar buiten het verdedigingsvak van de Tigers. Met nog maar enkele tellen op de klok was dit een gelukje, want dan nog een kans creeren is lastig. Dit gebeurde dan ook niet en de sensatie was een feit. Drie dikke bonuspunten in de play-offstrijd. Het team heeft goed gestreden en gedisciplineerd verdedigd en daarnaast op de juiste momenten zelf toegeslagen. De ruim 1000 toeschouwers konden tevreden naar huis.
Het was zaak om ditzelfde op te brengen in de uitwedstrijd in Mechelen een dag later. Aanvankelijk begon het niet goed. De pakketjes eten van hoofdsponsor Picnic leken niet goed verteerd, want de Tigers kwamen 3-0 achter. Maar in een weekend waar bij verschillende andere wedstrijden ook comebacks te zien waren was dit ook het geval voor onze mannen. Op een gegeven moment stond het 3-5. Mechelen kwam nog wel een goal terug, maar John Versteeg zette op het laatst de 4-6 eindstand op het bord met zijn tweede treffer dit duel. Nu wel een geldende empty-netter. Ivan Muso, Rocco van Hoorn, Calvin Pohlman en Martijn Geerligs waren de andere doelpuntenmakers. Toch wel lekker om zoveel scorende spelers in je team te hebben.
Al met al zijn er dus negen punten behaald in de laatste drie wedstrijden en Amsterdam Tigers staat weer op een play-offplaats. De voorsprong op Zoetermeer bedraagt nu twee punten met evenveel punten gespeeld. Over twee weken is de kraker in Zoetermeer in het laatste speelweekend voor de play-offs. In een rechtstreeks gevecht zal daar worden bepaald of Zoetermeer geelimineerd wordt voor de play-offs of niet. Het voornemen is om met een supportersbus daar naartoe te gaan. Stiekem is er zelfs nog wel een mogelijkheid op de zevende plaats in de stand, want de achterstand op Leuven is ook maar twee punten.
Dat is allemaal toekomstmuziek, eerst komt Heerenveen aanstaande zaterdag naar de Edenhal. Opnieuw een lastige tegenstander die als titelkandidaat wordt gezien. Maar dachten we dat van Herentals ook niet? Dus wie weet wordt de winning streak wel doorgezet. De vorm lijkt in ieder geval langzaam te komen.
