We hebben maanden op het nieuwe seizoen moeten wachten. We zitten uren in de hal om te kijken naar de wedstrijden. Minuten gaan voorbij waarin van alles gebeurt, andere waarin het angstvallig rustig blijft. En soms blijft het spannend tot de laatste seconde. Tijd heb je in allerlei soorten en maten, maar het blijft tijd. Tijd nu voor een stukje waarin tijd voor de Tigers een belangrijke rol speelt en bleek dat elke seconde kan tellen.
Het begon het weekend ervoor al in Geleen. De Limburgers hadden toen even de tijd nodig om op voorsprong te komen. Nadat de Tigers op gelijke hoogte waren gekomen, gaven ze het kort daarna weg in een tijdsbestek van iets meer dan een minuut. Soms heb je niks aan een minuut en gaat deze gewoon voorbij, maar bij een ijshockeywedstrijd kan je ook zo drie goals binnenkrijgen, zo bleek daar. Na een nieuwe nederlaag aldaar werd het toch wel weer tijd voor een overwinning.
In een weekend met Tilburg en Antwerpen als tegenstanders moest dat ook wel kunnen. Eerst kwam Tilburg naar de Edenhal. Waar er in het bekerduel een tijdje gewacht moest worden op de eerste goal, lag deze er nu al vrij vlot in. John Versteeg, voor hem lijkt de tijd amper te tellen, rondde mooi voorbereidend werk van Maarten Brekelmans af. Iets wat vaker zou gebeuren deze avond. Want toen er vijf minuten later een vier-op-vier-situatie op het ijs was, tikte John opnieuw binnen op aangeven van Maarten. Kort daarop een prachtig uitgespeelde aanval, die van tik-tak-goal ging. Dit keer was het Ivan Muso die afwerkte en het publiek op de banken kreeg. Er kwam langzaamaan wat irritatie opzetten bij de jonge Trappers. Nadat de eerdergenoemde combinatie opnieuw trefzeker was geweest, knalde Stef Overweg nog een goal binnen op het einde van de periode. Maarten Brekelmans had ook daar een assist bij, zijn vierde al deze wedstrijd. Ondertussen had het spel ook een tijd stilgelegen vanwege een kapotte boarding.
Periode 2 bracht helaas niet het spel wat in de voorgaande het geval was geweest. Sterker nog, Tilburg schoot er al gelijk eentje binnen. De periode was nog maar net begonnen. En na de goal kwamen ze steeds beter in hun spel, terwijl het Amsterdamse spel wat stroperiger werd. Halverwege de periode, en dus wedstrijd, werd goalie Jorrit Vos vervangen door Jaimy Missler om die ook wat speeltijd te geven. Tegen het einde van de periode was het weer tijd voor de supertandem Maarten-John om een goal te maken en zo stond er aan het einde 6-1 op het scorebord. In de tweede pauze werd nog gespeculeerd over de uitslag. Hoeveel goals komen er nog bij voor de Tigers?
Het antwoord is nul. Er waren nog wel kansen op een extra goal, maar die viel dus niet. De periode had twee momenten om nog te benoemen. Allereerst Vince van de Kraak, die na een smak van het ijs met een schouderblessure het ijs af moest en er ook een tijd uit zal liggen. Iets wat niet goed uitkomt, met al die andere blessures. We wensen Vince sterkte! Het andere moment was precies vijf minuten voor tijd. De irritaties van Tilburg kwamen tot een climax, met een vechtpartij tot gevolg. Twee spelers van Tilburg werden weggestuurd, maar ook Tigers Rocco van Hoorn en de teruggekeerde Kapitan Tobias Kathan. Daarbij kreeg Tobi nog een extra vijf minuten tijdstraf, waardoor de wedstrijd voor Tilburg werd afgesloten met een powerplay. Ook daarin kreeg Amsterdam nog wat kansjes, maar het was ook uitspelen en krachten sparen voor de dag later. Maarten Brekelmans werd uiteindelijk Man of the Match, met vijf assists. John met vier goals had ook gekund, maar er waren meer spelers die goed speelden, ook de jonkies in het team.
Een dag later was het Antwerpen uit. Ook zo’n team wat je onder je moet houden met oog op de playoffs. De mannen hebben een aardige tijd in de bus moeten zitten, maar het bleek niet voor niks. De Tigers kwamen op 0-1, maar eindigden de periode toch op een 2-1 achterstand. De succesvolle tandem van een dag eerder zette de stand in de tweede periode op 2-2, maar toen werd het even tijd voor de Antwerpse dadendrang. In amper drie minuten liepen de Belgen uit naar 5-2. Gelukkig kon Martijn Geerligs met zijn eerste goal voor Amsterdam snel de boost van de Phantoms doorbreken. Een penaltyshot werd vervolgens gemist door Amsterdam, maar een halve minuut later vond het team toch weer de aansluiting door een treffer van Tobias Kathan. Gelukkig maar, want dat hield zicht op een goed resultaat.
In de laatste periode liet Maarten Brekelmans zien niet alleen als aangever te kunnen fungeren. Op een powerplay maakte hij de 5-5. Het bleef gelijk tot Ivan Muso besloot dat het weer eens tijd was voor een doelpuntje. Dat was zo’n zes minuten voor tijd, dus het was zaak dit vast te houden. Dit lukte niet, want de Belgische formatie kwam opnieuw langszij. Toen Rocco van Hoorn daarna een straf kreeg leek het moeilijk te gaan worden. Antwerpen had een dag eerder namelijk met nog twee seconden op de klok op een powerplay de winnende goal gemaakt. Nu was er dus een kans voor hen om dit scenario te herhalen. Gelukkig voor ons liep het anders. Een koekje van eigen deeg zou het worden voor de thuisploeg. In een uitbraak, in ondertal dus, wist Stef Overweg met een pass John Versteeg te bereiken. Nog maar een paar seconden op de klok, John schiet en…scoort! Stond er nog tijd op de klok? Jawel, een luttele seconde. Want een ontknoping! Met een goed gevoel terug naar huis. Een zes punten weekend en gestegen op de ranglijst. Het was ook een kwestie van tijd dat dit een keer zou gaan gebeuren.
De tijd vliegt, het jaar is bijna voorbij. Vanavond is al weer de laatste wedstrijd van het jaar 2018. Wel een lastige, uit tegen Heerenveen. Dit is dan wel in Leeuwarden, want de laatste tijd bleek dat ook Thialf aan tijd onderhevig is. Na deze wedstrijd is het tijd voor de kalkoen en oliebollen. Wat het komende jaar ons nog zal brengen? De tijd zal het leren.
