Foto: © IJshockeyfoto.nl/Paul Nicolaassen

Met de nummer één en twee van de reguliere competitie in de finale, kwam afgelopen weekend het moment suprême in zicht. De Tigers domineerden al vroeg in het seizoen de lijst, de Nijmegen Devils klommen gaandeweg op en stonden begin dit jaar even bovenaan. Beide teams hebben de hoogst scorende lijnen van de competitie in hun arsenaal en gingen daarmee tot de tanden gewapend de strijd in.

Zaterdag
De Devils en Tigers treden aan in een stampvolle Jaap Edenhal met 1600 man publiek. Dankzij de crew van de OG Capitals Leeuwarden en de cameraman van Gijs HEPRO Groningen volgen 900 kijkers de wedstrijd per stream. Nederlandse ijshockey-iconen én neven Ron Berteling en Henk Hille praten hen bij.

Amsterdam begint voortvarend. In de 2^e minuut legt Michael Mackie-Kwist de assist van Donny Pohlman met een raak doelschot vast, 1-0. Kort daarop slaat Samu Poutanen munt uit de assists van Alexander Karol en Alberts Kirsons en staat het 2-0. De Devils komen vrijwel direct met de aansluitingstreffer, 2-1. Tot de rust neemt het speeltempo af en vallen er geen extra punten.

Na de pauze schommelen de machtsverhoudingen. Door een prachtig schot van Calvin Pohlman bovenin het Devil-net wordt het 3-1 en hebben de Tigers genoeg reserve voor de volgende fase. De thuisploeg gaat gebukt onder twee powerplays voor de gasten en incasseert beide keren een tegengoal, 3-3. Wat Calvin Pohlman betreft is het speelkwartier van de Devils daarna voorbij. Met hulp van Stef Overweg stelt hij orde op zaken in het Nijmeegse thuisvak, 4-3. De gang van zaken geeft beide ploegen genoeg stof om na te denken over het beleid in de derde periode.

Terug in de race nemen de Tigers tijdens een powerplay opnieuw het voortouw. Alberts Kirsons en Alexander Karol leggen de loper uit voor Samu Poutanen, die het traject tot over de Nijmeegse doellijn aflegt, 5-3. Amsterdam speelt weer met een man meer als Lance van Duin de vier overgebleven Devils voorbij schaatst en Rocco van Hoorn het opneemt tegen de Nijmeegse goalie, 6-3. De toon is gezet, al geven de Devils zich nog niet gewonnen en slaan ze terug met een vierde punt, 6-4. De hattrick van Calvin Pohlman, mogelijk gemaakt door Alexander Karol en Alberts Kirsons, maakt duidelijk dat de thuisploeg de leiding houdt, 7-4. Het besluit de Nijmeegse goalie om te ruilen voor een speler, werkt door een soloactie van Calvin Pohlman in het nadeel van de Devils. De forward pakt zijn vierde punt van de avond en beslist daarmee de eindstand met 8-4. Een goed begin is het halve werk.

Zondag
De Devils openen de avond met een optreden van ‘mystery guest’ Ronnie Ruysdael, die Nijmegen moed inzingt. Winnen de Devils, dan volgt een derde partij. Bij verlies eindigt de ploeg op de tweede plek. Beide teams kijken de kat uit de boom in de eerste periode. Hoewel Amsterdam licht domineert, is het Nijmeegse doel vooralsnog onbereikbaar. Op onbewaakte Amsterdamse momenten komen de Devils met gevaarlijke aanvallen die Tigergoalie Jaimy Missler ternauwernood afweert. De Amsterdamse defence herpakt zich en geeft hun doelman zo adempauze, al staan alle seinen tot de rust op rood.

Als de teams terugkeren op het ijs, blijft hun spel terughoudend en aftastend. Voorzichtigheid boven alles met het kampioenschap als inzet. Stef Overweg doorbreekt de impasse zodra hij vrij staat en de Nijmeegse defence en goalie passeert, 0-1. De duidelijk aangeslagen Devils zijn ontwricht en incasseren kort daarop twee minor penalty’s wegens tripping en boarding. De Tigers verliezen ook een man die voor slashing met een minor penalty van het veld wordt gehaald. De cijfers op het scorebord blijven onveranderd tot Nijmegen met een man meer speelt en de stand gelijk trekt, 1-1. Alexandar Makarin buurt een halve minuut later bij de Devilgoalie en verwelkomt Stef Overweg met een pass die wordt verzilverd, 1-2. Zo’n zes minuten later speelt Amsterdam met een man meer en is het na voorzetten van Michael Mackie-Kwist en Lance van Duin prijs voor Calvin Pohlman, die gisteren al vier keer van zich liet horen, 1-3.

Aan het begin van de derde periode blijkt het belang van Pohlmans rake schot groot. De Devils lopen weliswaar in naar 2-3 en zetten de Tigers minutenlang onder zware druk, ze staan nog steeds een cruciaal punt achter. In de daarop volgende strijd waar de ijsvonken vanaf vliegen trekt Amsterdam ondanks hevig verzet van de steeds grimmiger Devils de regie naar zich toe. In de 53^e minuut vindt Calvin Pohlman het mooi geweest voor Nijmegen en beslist hij de avond én het kampioenschap met 2-4. Hoewel kleine opstootjes het uitzingen van de tijd en het in ontvangst nemen van de titel aanzienlijk vertragen voor Amsterdam, is een wijziging van het script ten gunste van de Devils uitgesloten. Daarvoor hebben de Tigers hun prooi te stevig vast. Op de gastentribune neemt de vreugde toe, een deel van het thuispubliek raakt gefrustreerd. Helaas sluit het aan op de trend dat elke sport die toeneemt in populariteit daarvoor een prijs betaalt. De Nijmeegse club en de gemeentepolitie zijn goed voorbereid en begeleiden de meegereisde Amsterdamse aanhang na afloop naar hun voertuigen. Eind goed, al goed. Zeker met het kampioenschap als wapenfeit.

De Tigers stapten in 2019 in de eredivisie en hadden drie succesvolle seizoenen waarin de missie steeds in de allerlaatste fase niet werd volbracht. Door corona stopten de play-offs in 2020 en lag de competitie stil tot het najaar van 2021. Deze keer is een langgekoesterde Amsterdamse droom geen bedrog: het kampioenschap van de Amsterdam Tigers is een keihard feit! Dit zijn de titelhouders: Marino Bakker, Boris Coehorst, Finn Conghaile, Malachy Conghaile, Lance van Duin, Luca van der Genugten, Billy Grapperhaus, Nijs Hille, Rocco van Hoorn, Alexander Karol, Tobias Kathan, Alberts Kirsons, Stijn Knoop, Ryan Kölgen, Micheal Mackie-Kwist, Alexandar Makarin, Jaimy Missler, Stef Overweg, Calvin Pohlman, Donny Pohlman, Samu Poutanen, Mick Vastenhouw, Lars Veltman, Jim Vorster, Jake White en Sami Zrika.

Brein achter het kampioenschap is coach John Versteeg, die tot zijn 50^e (!) als Tiger en ‘sniper’ in Nederlands hoogste divisie het doelgebied van tegenstanders onveilig maakte. Zijn team werd bijgestaan door Sam Götschenberg, Mark van den Heuvel, Henk Hille, Alard Kwist, Marat Urakcheev, Yuri de Wit en schaatsslijper Hiepke Boerma die de ijzers, dus de spelers scherp hield. De Tigers binden medio september de schaatsen weer om.