Met duels tegen waarschijnlijk het zwakste en het sterkste team in de competitie was het een weekend wat in het teken stond van de schade beperkt houden voor tegenstander Tilburg en onze Tigers zelf. Op de zaterdag stond het jeugdige toekomstteam van Tilburg op de rol. Het team had al 27 goals geincasseerd in het openingsweekend. We gingen er eens goed voor zitten.
De wedstrijd zelf ging voortvarend van start voor de Tigers. Binnen de eerste tien minuten lagen er al vier goals in het netje. Met flitsend spel wisten de Brabantse jonkies niet waar ze het zoeken moesten. De ene na de andere puck lag achter de goalie waar je langzamerhand medelijden mee kreeg. Met een einduitslag van 15-0 konden de Tigers meer dan tevreden zijn…
Nee dit is natuurlijk gelul in de ruimte, maar zo hadden we het voorafgaand aan het duel wel zo verwacht. De waarheid bleek echter het welbekende drieletterwoord en iets met peren.
Over de eerste periode kunnen we kort zijn. Niks, er gebeurde helemaal niks. Geen goals, geen straffen. Een tegenvaller voor iedereen, maar het was het begin van een dodelijk saaie avond. Dit hield aan tot ver in de tweede periode. Illustratief was ook dat de eerste straf een Too many men voor Tilburg was. En je hoorde al op de tribune ‘het zal toch niet…’. Maar ja hoor, de jongelingen kwamen nog op 0-1 ook. Gelukkig voor ons kwam er daarna snel een powerplay, zodat de Tigers ook direct een goal mochten bijschrijven. Het was John Versteeg, waar wel drie tegenstanders inpasten qua leeftijd, die de gelijkmaker kon noteren. Eindelijk wat te juichen in de hal. Overigens ging John ook nog opnieuw een op een met een goalie, maar waar hij vorige week scoorde, miste hij nu jammerlijk.
Nog maar net in de laatste periode aangekomen scoorde Tilburg warempel nog een keer. Hoe was het mogelijk? Dit leek niet meer goed te komen en kort daarna kreeg Amsterdam nog een straf tegen ook. Gelukkig etaleerde Ivan Muso juist op dat moment zijn klasse en scoorde met een mooie rush door het midden de 2-2. Een shorthanded goal dus en het hoogtepunt van de avond. Het publiek werd wakker en het team zette even aan. Daardoor viel enkele minuten later ook nog de uiteindelijke winnende goal van Donny Pohlman. Een Tilburgse speler mocht nog even zitten door zijn frustratie te uiten op een Tiger, maar er gebeurde verder niet veel meer.
Al met al een zeer vervelende avond, waar de mooie goal van Muso en de drie punten het enige waren om tevreden over te zijn. Geen lekkere generale om een dag later naar Heerenveen af te reizen. Daar ging het dan ook niet geweldig. Mede doordat er opnieuw enkele spelers ontbraken waren de Tigers al snel kansloos. Toch was er lang uitzicht op een enigszins dragelijke uitslag. Door de nodige straffen op het laatst, onder andere wegens frustratie over de leiding, werd het toch nog een ruime nederlaag. Maar goed, deze nederlaag kun je incalculeren.
Komend weekend is er kans op goede resultaten als er tenminste uit een ander vaatje wordt getapt. Het is aan Frank Versteeg om het team weer op scherp te zetten voor de duels tegen Zoetermeer uit en Geleen thuis. Hopelijk staan de meeste spelers dan ook gewoon weer op de sheet, ook een voorwaarde om tot goede resultaten te komen. Wij zijn er in ieder geval weer bij. En een ding is zeker, veel slechter dan tegen Tilburg kan het niet worden. Laat je komende wedstrijden weer van je beste kant zien, Tigers!
