Na het minder succesvol verlopen bekeravontuur werden de pijlen van de Tigers gericht op de BeNe-league. Inmiddels is het eerste kwart van de wedstrijden gespeeld. Conclusie: de eerste wedstrijd werd gewonnen, daarna niet meer. Hoe nu verder?
De seizoensouverture tegen play-offconcurrent Mechelen Golden Sharks werd nipt gewonnen. Een mooie opsteker, want de eerste klap is een daalder waard. Daarna volgden louter nederlagen. Wie waren daarin de tegenstanders? Er waren uitwedstrijden tegen titelkandidaten Herentals, Den Haag en Luik. De kans is reeel dat je daar verliest. Ook in de thuiswedstrijd tegen nog een titelkandidaat, Nijmegen, was het verlies niet heel verrassend. Toch hoop je, zeker thuis, altijd op meer. Zuurder was dan ook het thuisverlies tegen een ander team dat aast op de play-offs, Leuven Chiefs. Vorig seizoen eindigde dit team op de achtste plaats en haalde daarmee ook de playoffs, achter Amsterdam dat toen zevende werd. Vergelijken we de uitslagen met vorig seizoen, dan lopen de Tigers inmiddels zes punten achter. In de wedstrijden thuis tegen Nijmegen en Leuven werd vorig jaar immers wel de drie punten gepakt. De andere wedstrijden die werden verloren werden dat in de voorgaande jaargang ook. Genoeg werk aan de winkel dus!
Waar tegen Leuven vorige week nog gemor te horen was, bleek de algemene opinie na de wedstrijd in Luik al wat positiever. Tegen Leuven leek het team wat loom over te komen en scoorden de Belgen op de juiste momenten, waardoor Amsterdam niet meer in de wedstrijd kwam. De wedstrijd in Luik werd uiteindelijk dus ook verloren, maar de inzet van het team werd wel geprezen.
De wedstrijd begon prima. Na wat aftasten in het begin scoorde Maarten Brekelmans de 0-1 voor de Tigers. Een opsteker, uit op voorsprong komen tegen een sterk team terwijl de laatste tijd de tegenstanders juist steeds op voorsprong kwamen. Helaas kwamen de Belgen via een powerplay op gelijke hoogte. Het was goalie Jorrit Vos die een straf kreeg voor delaying the game. Dezelfde straf kreeg hij in het slot van de periode weer, net toen de Tigers een powerplay hadden. Weg overtalsituatie en Luik scoorde gelijk nog een goal. Jorrit moet wat beter uitkijken met zijn acties, want je merkt in de Edenhal ook al dat de refs er wat alerter op zijn. En het zijn dure straffen.
Dat bleek ook bij de start van periode 2. Nu was het echter Luik wat kort na elkaar twee straffen pakte. In een vijf op drie powerplay was het Stef Overweg die weer eens een schot tegen de touwen knalde. Hij is daar dit seizoen redelijk op dreef mee. De gelijke score bleef lang staan. Tussendoor was er nog wat knokken tussen Vince van de Kraak en Akim Ramoul van de Bulldogs. Helaas was het Amsterdams jeugdproduct Lester Brown die kort voor het verstrijken van de periode de Luikenaars weer op voorsprong zette. Toch zuur, want de Tigers gaven goed partij.
In de laatste periode waren er kansen op de gelijkmaker, maar ook wat onvriendelijkheden hier en daar. Lester Brown en Lance van Duin hadden eerst een akkefietje, maar het meeste gedoe kwam een paar minuten later. Er werd wat geslashed en er ontstaat een vechtpartij tussen Marino Bakker en de Luikse reus Bremer. Nog wat spelers bemoeiden zich ermee en de uitkomst was uiteindelijk wat game penalties en een vier-op-drie-powerplay voor Luik. De wedstrijd ging door, de straffen waren voorbij. Waar een Luikspeler wel het ijs op mocht, moest de Amsterdamse speler om mysterieuze redenen blijven zitten. In de twee-man-meer-overtalsituatie scoorden de Bulldogs. Er volgden vanzelfsprekend onmiddellijk felle protesten vanaf de Amsterdamse bank. Na wat discussie schoot de scheidsrechter de kleedkamer in, waar blijkbaar nog een spelregelboekje van hem lag. Uiteindelijk kwam hij na bijna een halfuur terug, om zijn fout toe te geven. Waar hij eerder aangaf de goal niet te kunnen terugdraaien, vond hij toch een hiaat in de spelregels dat erop wees dat dit kan in bepaalde situaties. Goal geannuleerd dus.
Maar waar de Tigers daarvoor nog redelijk in de wedstrijd zaten, was dat bijna compleet verdwenen na deze ongevraagde pauze. Er kon geen vuist meer worden gemaakt en op minder dan twee minuten voor tijd maakte Luik alsnog de 4-2. Een wedstrijd die meer verdiende voor de mannen, maar door al dat gedoe kwam het er niet van. Na afloop erkende de Luikse coach, voormalig Tiger Paul Vincent, dit dan ook en bood hij zijn excuses aan voor gebeurtenissen. Zo deed het scorebord het na de eerste periode ook ineens niet meer. Curieus dus allemaal.
Maar goed, er kan niks meer aan worden gedaan en er zal nu weer vooruit gekeken moeten worden. Er zijn nog vier wedstrijden tot het nieuwe jaar, waarvan drie uit. De eerste komend weekend al in Geleen. Tegen Luik hebben de mannen zich de blubber voor de ogen gereden en gestreden voor elkaar. Als dat opnieuw opgebracht kan worden biedt dat de nodige perspectieven. Na Geleen volgen nog een thuiswedstrijd tegen Tilburg en uitpotjes tegen Antwerpen en Heerenveen. Het minimale doel moet zes punten zijn, maar enigszins compleet en met de juiste mindset is er een puntje of wat meer misschien nog wel mogelijk. Daarna aan de kalkoen en het nieuwe jaar er gelijk weer staan. Want dan wacht Leuven en zoals eerder gememoreerd valt daar nog een appeltje mee te schillen. Maar dat duurt nog even, eerst komend weekend dus maar eens Geleen. Let's go Tigers, let's go!
