Rocco van Hoorn (25) groeide op vlakbij de thuishaven van de Amsterdam Tigers. Een neef met wie hij de vakanties op de camping doorbracht nam hem mee naar de ijshockeyschool. Hij speelde in het vak van de mini’s en had op zijn zevende zijn eerste wedstrijd bij de welpen. Anno 2019 is hij een ervaren Tiger.
Ooit trainde ik bij Hannie Sprong en zat ik met zijn zoon Daniel in het team. Zij verhuisden in 2004 naar Canada. Daniel is nu een bekende speler in de NHL.’ Rocco bleef in Amsterdam tot het eredivisieteam van de Tigers failliet ging. Daarna speelde hij bij de Zoetermeer Panters. Een half jaar later was hij terug in de promotiedivisie van Amsterdam. Hij verkaste nog twee keer naar Zoetermeer en kwam voor ze uit in de eerste divisie en de BeNe League. Rocco koos toch weer voor Amsterdam. ‘Een club dichtbij huis was beter te combineren met mijn werk.’
Na verloop van tijd eiste spelen in het Amsterdamse BeNe League team zijn tol. ‘Twee wedstrijden per week, waarvan een vaak zondagavond laat, is bijna niet te doen als je vijf dagen per week om half zes op moet.’ Voor Rocco is het een uitkomst dat de Tigers dit seizoen terugkeerden naar de eerste divisie. ‘We spelen nu een keer per week. Dat is beter vol te houden met een fysiek zware baan. Ik ben stratenmaker.’ Soms overweegt hij werk te zoeken dat beter samenvalt met intensieve sport. Wat weet hij niet precies. ‘Een baan met zo min mogelijk werk’, lacht hij. ‘Of iets dat veel oplevert. De contributie aan de club is erg hoog. Hopelijk wordt dat verlaagd als we meer sponsors hebben.’ Hij wil hoe dan ook blijven sporten. ‘Als ik niet meer ijshockey ga ik boksen, of misschien wat anders. Voorlopig blijf ik op het ijs.’
Rocco denkt niet de Amsterdam Tigers snel terugkeren in de BeNe League. ‘Dan moet het hele team meegaan en dat is onwaarschijnlijk. De jonge spelers willen wel, maar de oudere niet. Vraag is of dat erg is, ik verwacht dat de eerste divisie de komende jaren verder groeit omdat de BeNe League waarschijnlijk wordt uitgebreid met Duitse teams. Meerdere clubs stappen dan over naar onze divisie. Anders houden veel van hun spelers het voor gezien omdat ze door langere reistijden nog meer overbelast raken.’
Het eerste team van de Tigers veranderde niet alleen van divisie, maar ook van samenstelling. Rocco is blij met de nieuwe gezichten. ‘De nieuwe spelers zijn jong en gedreven. Dat geeft energie. Ik help ze graag beter te worden. Ik prikkel ze en maak gein door te zeggen dat ze mij als oude man eruit moeten schaatsen. Ons team is het boegbeeld van de club. De jeugdteams kijken tegen ons op, dus moeten we jonge spelers iets bieden.’
De goede samenwerking tussen jong en oud is terug te zien in de stand. De Tigers staan sinds het begin van dit seizoen al op de eerste plaats in hun poule. ‘Winnen is zelfvertrouwen. Als je zoals vorig seizoen iedere week een pak slaag krijgt, heb je op een moment geen zin meer in een wedstrijd. Met de kwaliteit die we nu in huis hebben zijn we eigenlijk verplicht te winnen. De wedstrijden die we verloren of niet ruim wonnen hebben we onderschat. Soms waren we niet genoeg gemotiveerd. Dat geldt ook voor mij. Voor mij moet het ergens om gaan. Ik mis wat spanning dit jaar. Alle teams doen mee aan de play-offs en de hoogst geeindigde teams komen als eerst uit tegen de clubs die onderaan staan. Dat geeft nu al voorspelbare uitslagen, hoewel je het natuurlijk nooit zeker weet. Toch is de kans groot dat het vanaf de laatste wedstrijden pas interessant wordt.’
Vanuit achterstand terugkomen is voor Rocco de mooiste manier van winnen. ‘Stel het staat 2-4 en je wint uiteindelijk met 5-4, dat is een veel leukere wedstrijd dan met 7-1 winnen. Zo’n wedstrijd is vaak al beslist. Helemaal als daarna terughoudend wordt gespeeld, daar hou ik niet van. Ik wil er vol in gaan.’
Tijdens het spel maakt Rocco graag contact met de supporters. ‘Hun steun betekent veel voor me. Laatst kreeg ik een tekening van een meisje. Dat is fantastisch. Als kind vroeg ik de spelers om een handje en nu geef ik die. Prachtig!’ Na een thuiswedstrijd zoekt Rocco de gezelligheid aan de bar van de Jaap Edenhal. ‘Ik hou wel van een borrel. Dat is leuker dan alleen voor de buis, ik kijk weinig tv.’
